Alaskan malamute to drugi obok huskych, najpopularniejszy pies pociągowy na świecie. Jest to jedna z najstarszych ras arktycznych, zaliczana do ras pierwotnych. Również wszelkie skojarzenia z wyglądem wilka są jak najbardziej prawidłowe – współczesne malamuty mają w swojej linii genetycznej również dziko żyjące wilki.
Jak sama nazwa wskazuje alaskany wywodzą się z terenów dzisiejszej Alaski. Korzenie malamutów sięgają jednak również do terenów dzisiejszej Rosji i Kanady, natomiast wyhodowanie potężnych psów zdolnych do pracy w ekstremalnych warunkach zawdzięczamy Inuitom. Wraz z wędrującymi przez Arktykę Inuitami przemieszczały się szakalowate psy, które ludzie krzyżowali z lokalnymi wilkami. W ten sposób trzydzieści pięć tysięcy lat temu powstali pierwsi przodkowie współczesnych alaskanów. Obecny wygląd rasy zawdzięczamy osadnikom z okresu alaskańskiej gorączki złota, którzy krzyżowali swoje psy pociągowe z większymi rasami, aby uzyskać zdolność operowania większymi ładunkami. Mimo swojej długiej historii rasa ta została oficjalnie uznana dopiero w 1935 roku. Warto tutaj wspomnieć, że nazwa „malamute” wywodzi się od nazwy ludu, który wyhodował pierwotną odmianę tej rasy – Malehmiutów.
Alaskan malamute są sporymi psami osiągającymi do 70cm wysokości oraz nierzadko przekraczającymi pięćdziesiąt kilogramów masy ciała. Są to psy masywne, o nie za krótkim, zbitym tułowiu, oraz sterczącym nad nim, zawiniętym ogonem będącym cechą charakterystyczną alaskanów. Preferowane są oczy ciemne, brązowe, natomiast w przeciwieństwie do syberyjskich husky – oczy niebieskie są u malamutów wada dyskwalifikującą. Kolejną z cech charakterystycznych malamuta podobnie jak u wszystkich psów arktycznych – jest jego szata. Gęsta, z grubym podszertkiem, dłuższa i bardziej szorstka niż u huskych, zapewnie doskonałe właściwości termiczne, przez co umożliwia psom pracę nawet przy ekstremalnie niskich temperaturach. Preferowane są umaszczenia szare i białe, oraz wszelkie ich połączenia, akceptowalne są również psy czarno białe.
Mimo swojego groźnego wyglądu malamuty są psami przyjacielskimi wobec ludzi oraz względnie łagodnymi. Ich wilcza natura ujawnia się raczej w przypadku kontaktów z innymi psami – alaskany są skłonne do łobuzerskiego zachowania i bójek z innymi psami. Posiadają silne poczucie hierarchii, co z jednej strony może powodować próby dominacji u alaskana, z drugiej jednak strony psy te są niezwykle posłuszne swojemu panu.
Malamuty są wbrew pozorom doskonałym psami rodzinnymi, dobrze tolerują dzieci, mają tylko jedno wymaganie – oczekują codziennej, solidnej dawki ruchu, przez co są to psy nadające się wyłącznie dla ludzi i rodzin lubiących aktywny wypoczynek. Jedno, czego nie znosi malamut to nuda i bezczynność.
