Maltańczyki to jedne z najmniejszych psów świata. Są zarazem niezwykle miłe, przyjazne wobec ludzi oraz uwielbiają wręcz zabawę.
Maltańczyki to – podobnie jak opisywane przez nas w tym miesiącu Chichuahua – jedne z najstarszych ras świata. Znane były już w starożytnym Egipcie, Rzymie oraz Grecji. Nazwa psa jak można się domyślić wzięta została od miejsca ich pochodzenia – Malty.
Psiaki cechują się wyjątkowo drobnymi rozmiarami. Wysokość w kłębie to około 20-25 centymetrów, natomiast prawidłowa waga maltańczyka to około od trzech do pięciu kilogramów. Z wyglądu są to typowe pieski ozdobne. Zaokrąglona głowa zakończona jest średniej długości pyszczkiem. Maltańczyki charakteryzują się wysoko osadzonymi, zwisającymi, obficie owłosionymi uszami. Na tle białego futra wyróżniają się czarny nos i oczy.
Maltańczyki są wyjątkowo towarzyskimi stworzeniami. Idealnie nadają się, jako pieski kanapowe oraz towarzysze osób starszych, ze względu na swoje łagodne usposobienie, które nie nastręcza trudności przy układaniu psa. Choć maltańczyki nie zawsze tolerują dzieci to generalnie nie stwarzają problemów w obecności najmłodszych, szczególnie, jeżeli wiąże się to z duża ilością zabawy. Piesek jest niezwykle przyjacielski, świetnie toleruje osoby nieznajome, a ograniczenie kontaktu z jego panem może skończyć się nawet lekiem separacyjnym. Z racji swojego niewielkiego rozmiaru psy te doskonale nadają się do życia w niewielkich mieszkaniach w mieście. Jak wszyscy przedstawiciele małych ras, maltańczyki są długowiecznymi czworonogami, przeważnie długość ich życia waha się od czternastu do szesnastu lat.
Maltańczyki nadają się dla osób mogących poświęcić codziennie nieco czasu na pielęgnację swojego pupila. Pies nie linieje, ale wymagane jest codzienne szczotkowanie. Od czasu do czasu pożądane jest również strzyżenie. Szata maltańczyków jest długa i jedwabista, przez co wymaga wspomnianych już codziennych zabiegów pielęgnacyjnych. Z drugiej strony maltańczyki dzięki niewielkiej ilości zrzucanej sierści są wręcz idealnymi psami dla osób uczulonych na sierść psa. Jedynym właściwym kolorem według wzorca rasy jest kolor biały. Ważnymi czynnościami pielęgnacyjnymi u maltańczyków są również codzienna pielęgnacja oczu oraz regularne czyszczenie uszu, aby zminimalizować ryzyko infekcji.
Pewnym problemem w ułożeniu maltańczyka może być tak zwany syndrom małego psa. Piszemy o nim szerzej w osobnym artykule, jednak najprościej ujmując polega on na dyktatorskich zapędach małego psiaka. Maltańczyk, któremu pozwolimy na wszystko może z czasem zacząć warczeć na domowników, a nawet ich gryźć. Kolejnym problematycznym zachowaniem, które co prawda nie leży w naturze maltańczyka, jednak może zostać wyzwolone nieprawidłowym traktowaniem pupila jest nadmierne szczekanie. W niektórych krajach jest to wręcz główna przyczyna porzucenia tego jakże kochanego pieska.
Jak widać maltańczyki mogą być idealnymi przyjaciółmi, nawet dla osób, których warunki mieszkaniowe jak mogłoby się wydawać, nie pozwalają na posiadanie psa. Wymagają tylko odrobinę zaangażowania przy codziennej pielęgnacji oraz wychowaniu ;)
