Czy masz świadomość tego, jakie aktywności są wskazane dla psów, a jakie mogą doprowadzać do chorób czy kontuzji? Pupilowi jest trudno wytłumaczyć, że ma nie biegać czy skakać w pewien sposób – jedyną racjonalną metodą jest zapewnienie mu aktywności i „zmęczenie” go w odpowiedni, zdrowy dla niego sposób.
Aktywność szczeniaka pod kontrolą.
To szczególny okres. Z jednej strony, każdy szczeniaczek jest chodzącym wulkanem energii, z drugiej nie powinien przesadzać z aktywnością. Brzmi jak konflikt nie do rozwiązania?
Kiedy pies jest młody, jego organizm jest w okresie wzrostu, a układ kostny i mięśniowy dopiero się kształtuje. Co to oznacza? Każde nadwyrężenie czy też przećwiczenie może odbić się na jego wątłej, aczkolwiek szelmowskim kondycji. Szczenięta ras dużych powinny być pilnie nadzorowane, ponieważ ich wzrost trwa dłużej, należy ograniczyć ich przesadną aktywność.
Kiedy psie sporty?
Psie sporty, w których konieczne jest skakanie i pokonywanie przeszkód, powinno być dopuszczone dopiero w fazie końcowej wzrostu. Wówczas warto suplementować stawy aby utrzymać je przy zdrowiu, pamiętajmy o tym.
Uwaga na śliskie kafelki w domu!
Jeśli mamy w domu kafelki czy panele podłogowe, powinniśmy je osłonić, ograniczając możliwość ślizgania się psa. To bardzo niebezpieczne dla jego rosnących stawów, dlatego też warto zabezpieczyć podłogę.
Duży dystans nie dla każdego.
Dla wielu osób aktywność z psem równa się bieganiu czy jeździe na rowerze. Niestety, niektóre rasy nie są do tego stworzone – np. rasy o czaszce brachycefalicznej, czyli po prostu spłaszczonej kufie, bardzo szybko się męczą, a nawet miewają problemy z oddychaniem na większych dystansach. Może to doprowadzić do szybkiego się przegrzania psiego organizmu, nawet w niezbyt gorące dni.
Nie należy również biegać ze szczeniętami, czy starszymi psami. Kiedy staruszkowie, najzwyczajniej nie mają sił na pokonywanie dłuższych dystansów, szczenięta (zwłaszcza dużych ras) powinny być wybiegane bardzo ostrożnie – ich układ kostny jest niezwykle delikatny i nawet niezauważalna kontuzja w młodości może zaowocować problemami z poruszaniem się kiedy pies dorośnie.
Prawdą jest, że każdego psa należy do większych dystansów przyzwyczaić. Nawet bardzo aktywne jednostki mogą nie podołać kilku kilometrom regularnego biegu. Dlatego jeśli pragniemy nauczyć psa biegania, rozpocznijmy od krótszych odległości, aby z czasem wydłużyć bieg.
Aktywność fizyczna idzie w parze z aktywnością psychiczną.
Każdy mądry opiekun psa, powinien wiedzieć, iż aktywność fizyczna to nie wszystko. Aktywność psychiczna to przede wszystkim nauka rozmaitych komend i poleceń, a także sztuczek – rozwija to zdolność kojarzenia u psa i sprawia, że chętniej współpracuje on z człowiekiem. Dobrym sposobem jest również zakupienie lub własnoręczne zrobienie zabawek behawioralnych. Nie skomplikowane dla ludzi, psiaka pochłaniają na całe godziny, tworząc dla niego godną rozrywkę.
Nie należy także zapominać, że każdy pies powinien być nauczony posłuszeństwa, co pozwoli nam żyć z nim bez problemu nie tylko w domu ale również z innymi ludźmi i psami.
