Dyskopatia jest jedną z najczęściej występujących chorób kręgosłupa u psów. Jak się objawia, jak ją leczyć? Które psy są na nią najbardziej narażone? Opowiemy o ty poniżej.
Kręgosłup jest zbudowany z pięciu odcinków: szyjnego, piersiowego, lędźwiowego, krzyżowego i ogonowego. Każdy z nich składa się z kręgów oraz dysków. Dyskopatia to nic innego jak schorzenie kręgosłupa z zaburzeniami neurologicznymi.
Warto podkreślić, że dyskopatia może wystąpić u psa w każdym wieku. Jądro przemieszcza się do kanału kręgowego, uciska na rdzeń kręgowy i powoduje jego uszkodzenie. Ucisk wiąże się przede wszystkim z silnym bólem. Do tego dochodzi także m. in. utykanie, sztywność kończyn, a nawet ich paraliż. Dyskopatia może nawracać.
Jak już wspominaliśmy, na to schorzenie jest narażony każdy pies - bez względu na płeć czy wiek, jednak istnieją rasy, które są bardziej narażone na zachorowanie. Wymienia się wśród nich m.in. jamniki, dobermany, spaniele czy buldogi francuskie.
Objawy różnią się ze względu na to, o jakim odcinku kręgosłupa mówimy. W przypadku lędźwiowego oraz piersiowego są to przede wszystkim: problemy z poruszaniem, ból podczas dotykania, apetyt i osowiałość, niedowłady tylnych kończyn. Pies może mieć również problemy z wchodzeniem po schodach.
Jeśli dyskopatia dotyczy odcinka szyjnego, czworonóg będzie odczuwał trudności w poruszaniu szyją. Może wystąpić kulawizna w łapach przednich i niechęć do brania na ręce. Pies będzie miał podkulony ogon, mogą wystąpić skurcze karku i szyi.
Mówiąc o dyskopatii, czas reakcji jest bardzo ważny, bowiem najbardziej skuteczne okazuje się podjęcie leczenia w pierwszej doby od przemieszczenia. Dyskopatię leczy się nieoperacyjnie lub operacyjnie. W tym pierwszym przypadku zaleca się ograniczenie posiłków, stosowanie środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych oraz rehabilitację.
Kiedy specjalista podejmie decyzję o leczeniu operacyjnym, oznacza to, że nacisk na rdzeń kręgowy zostanie usunięty podczas zabiegu. Rdzeń regeneruje sie od jednego miesiąca do pół roku.
W przypadku dyskopatii bardzo ważna jest cierpliwość właściciela i stała opieka nad czworonogiem. To uciążliwe, bardzo bolesne schorzenie - pies powinien czuć się bezpieczny i kochany. Leczenie może być długotrwałe i pracochłonne zarówno dla zwierzęcia jak i człowieka, dlatego tak ważna jest opiekuńczość ze strony właściciela.
