Kiedy pupil jest chory, nic nie zastąpi leczenia weterynaryjnego, lecz kiedy zastosowane leki, wywołują niepokojące efekty uboczne, należy szukać innych metod leczenia, ale również pod okiem lekarza. Leczenie na własną rękę może przynieść więcej szkody niż pożytku. W tej sytuacji, coraz większa popularność zyskują leki homeopatyczne. Coraz chętniej sięgają po nie również lecznice weterynaryjne. Przyjęło się uważać, iż przez to, że są naturalne nie mogą zaszkodzić i żadna konsultacja fachowa nie jest konieczna. Nic bardziej błędnego.
Homeopatia opiera się na zasadzie, że podobne leczy się podobnym, a więc bardzo rozcieńczone preparaty leczą choroby, które u zdrowego organizmu są wywoływane przez duże, nierozcieńczone dawki tych substancji. Zasada ta podobna jest do idei szczepionek, gdzie mała dawka patogenu będąca tzw. bodźcem, powoduje że organizm uodpornienia się na powtórny kontakt z tym patogenem (chorobą) przy pomocy naturalnych sił witalnych.
Tego typu leczenie, alternatywne lub uzupełniające, musi być bardzo precyzyjnie stosowane. Jednym z jego pionierów był doktor Edward Bach, który zauważył, że odpowiedni program terapii lekami homeopatycznymi należy dostosować po dogłębnym wywiadzie z właścicielami psa. Ważny jest każdy szczegół, od tego gdzie pupil śpi, co je, kiedy chodzi na spacery, jakie są jego doświadczenia ze wczesnego szczenięctwa itd. Z odpowiedzi rodzą się dalsze pytania. Dopiero później można zdecydować jaką zastosować terapię.
Wszystkie leki homeopatyczne odnoszą się do konkretnego typu zarówno psich jak i ludzkich dolegliwości. Warto po nie sięgnąć w momencie, kiedy inne sposoby zawodzą. Wcześniej warto wiedzieć:
- Czy pies jest nadwrażliwy nawet na lekki ból i czy reaguje on agresywnie? – tego typu psychika klasyfikowana jest jako „typ rumianku”, bowiem działają na nie leki zawierające ten środek.
-Czy pies stał się podniecony i oporny znanych sobie sytuacjach, na przykład przy wizytach u weterynarza i czy po wejściu staje się agresywny? - jest to „typ Gelsemium”.
-Czy objawy agresji są związane z jakąś fobią, np. strachem przed przebywaniem w zatłoczonym miejscu? – to „typ tojadu”.
Homeopatia ma swoich przeciwników i zwolenników, trudno potwierdzić skuteczność jej działania, ze względu na fakt, że u ludzi może występować efekt placebo. Jednak medycyna weterynaryjna daje dowody korzyści płynących z tej metody leczenia. Ważnym jest jednak, aby pamiętać, że homeopatia nie znosi ostrego bólu, nie jest też i nie może być docelowym środkiem leczenia. Z powodzeniem natomiast może stanowić uzupełnienie profilaktyki do walki z szeregiem schorzeń.
