Co raz więcej ludzi na całym świecie cierpi na zaburzenia pracy tarczycy. Jak się okazuje, choroby związane z tym gruczołem bardzo często dotykają również czworonogów. Dzisiejszy tekst poświęcimy niedoczynności tarczycy u psów - bardzo łatwo pomylić z nią inne choroby, dlatego tym bardziej bądźcie czujni i obserwujcie zachowanie Waszych pupili. Problemy z tarczycą z co raz większą częstotliwością dotykają czworonogi inne zwierzęta. Zapraszamy do lektury.
Rasy najczęściej chorujące na niedoczynność tarczycy to przede wszystkim beagle, jamniki, labradory, pudle, cocker spaniele i dobermany, będące w wieku 5-10 lat. Jednym z podstawowych objawów, widocznych gołym okiem, jest otyłość. Psy chore na niedoczynność tarczycy nie są aktywne i stale szukają ciepłych miejsc. Dlatego właśnie łatwo pomylić tę chorobę z innymi schorzeniami, również dlatego, że częściej cierpią na nią starsze psy.
Niedoczynność tarczycy objawia się również w kondycji skóry i sierści. Łysienie ogona, grzbietu nosa i boków czy łupież również mogą świadczyć o tym, że tarczyca Twojego czworonoga nie pracuje w prawidłowy sposób. O chorobie może świadczyć również pogorszenie wzroku. Mowa tu o lipidozie rogówki, zapaleniu spojówek i opadaniu powiek. Niedoczynność tarczycy ma także wpływ na układ nerwowy i pracę serca. Jeśli pies kręci się w kółko, nie może utrzymać się na nogach -należy skonsultować się z endokrynologiem. Arytmia serca też może być efektem zaburzonej pracy tarczycy.
Niedoczynność tego gruczołu powoduje także trudności w zajściem w ciążę. Obniżony popęd płciowy czy nieregularny cykl płciowy u suk skutkują problemami z rozrodem. To także zaburzenia wynikające z problemów endokrynologicznych. Zdiagnozowanie niedoczynności tarczycy jest możliwe dzięki przebadaniu moczu, krwi, profilu wątrobowego i nerkowego. Pomocne okażą się T4, fT4 i TSH. Leczenie niedoczynności tarczycy to przede wszystkim podawanie hormonów, których ilość jest indywidualnie dostosowana do każdego organizmu. Przy prawidłowym dawkowaniu poprawę stanu zdrowia można zauważyć po ok. 6 tygodniach. Konieczne jest monitorowanie samopoczucia psa i regularne powtarzanie podstawowych badań.
