Pies czy suka? Przed tym pytaniem staje każdy kto podejmuje decyzję o przygarnięciu psa pod swój dach.
Najczęściej dylemat ten kończy się wyborem psa ze względu na brak problemów z potencjalnym potomstwem. Wiadomo, szczeniaczki są słodkie, wszyscy je kochamy ale mało kto chciałby przeżywać niespodziankę w postaci ciąży swojej suczki. Zazwyczaj decydujemy się na jednego psa i niekoniecznie mamy ochotę zajmować się ciężarną suką. Dlatego też wybieramy psa. A na wychowanie suczki decydują się jedynie osoby chcące posiadać przedstawiciela większych ras, ale obawiające się temperamentu osobnika płci męskiej. Czy jest to słuszny tok rozumowania, czy też obawy przed posiadaniem psiej damy są nieuzasadnione?
Najczęściej od problemów z niechcianym psim potomstwem dzieli nas jeden niewielki zabieg – sterylizacji. Postaramy się rozwiać kilka wątpliwości nurtujących przyszłych właścicieli suk. Po pierwsze udomowione psy nie żyją już w swoim naturalnym środowisku. Właściciele muszą więc w jakiś sposób regulowac płodnośc i populację swoich podopiecznych. W przeciwnym razie niejednokrotnie kończy się to tragedią samych psiaków które zostają uśpione lub porzucone. Po drugie wcale nie jest tak że suka musi posiadac potomstwo. W naturze potomstwo posiadaja tylko niektóre z dzikich psów, reszta osobników natomiast jedynie pomaga przy odchowaniu potomstwa. Po trzecie sterylizacja nie zmienia charakteru zwierzęcia, co często poddają jako argument przeciwnicy sterylizacji.
Jak to z tą sterylizacją jest? Jest ona najbezpieczniejszym sposobem regulowania ciazy u suk. Można oczywiście stosować zastrzyki hormonalne, jednak po pierwsze znacznie zwiększaja one ryzyko powstawania nowotworów, a po drugie wcale nie jest tak że zastrzyki są tańsze niż zabieg sterylizacji. Konieczne jest ich regularne podawanie, co powoduje że po kilku latach ich koszt znacznie przewyższa koszt jednorazowego zabiegu sterylizacji. Suka po sterylizacji faktycznie zmienia swoje nawyki żywieniowe, co jest związane ze zmieniona gospodarka hormonalna organizmu. Najczęściej jedna właściciele nei wprowadzaja żadnych zmian w menu zwierzęcia, więc tak jakby jego dieta zostaje zmieniona ponieważ zmienia się zapotrzebowanie na pokarm. I to ta zmiana w żywieniu powoduje zmiane zachowania, Anie sam zabieg sterylizacji.
Jak wygląda sprawa samego zabiegu? Polega on na otwarciu jamy brzusznej i usunięciu jajników wraz z macicą. W takim przypadku naturalne jest że suka będzie po zabiegu obolała, i że powinna mieć ograniczoną możliwość wykonywania gwałtownych i szybkich ruchów. Powinno się też uniemożliwić zwierzęciu dostęp do bolącej i swędzącej razy. Wymaga to zastosowania typowego kołnierza, przez czas kilkunastu dni od zabiegu do zdjęcia szwów. Sterylizacja sama w sobie jest rutynowym, nieskomplikowanym zabiegiem, którego nie należy się obawiać.
Jak widać nie musimy podejmować decyzji „pies czy suka” kierując się obawą o niechciane potomstwo.
