Jak się okazuje problemy psychiczne oraz kompleksy to problemy zdrowotne dotykające nie tylko ludzi. Także nasi czworonożni przyjaciele mogą cierpień na różne nieprzyjemne przypadłości. W dzisiejszym artykule omówimy temat syndromu małego psa.
Wbrew nazwie zaburzenie to dotyka nie tylko psy niewielkich ras, które mogą cierpień na kompleksy i brak należytej uwagi ze względu na swoją wielkość, ale także źle ułożone i zaniedbywane psy ras średnich i dużych. Wielkość psa nie ma tutaj znaczenia,. Psiaki w każdym wieku mogą przejawiać agresywno-nadopiekuńcze zachowania nazywane syndromem małego psa. Pies jest wtedy nazbyt szczekliwy, zaborczy, źle znosi osoby obce a nawet dzieci.
Wielu ludzi akceptuje tego typu zachowania u małych psów, niejako wychodząc z założenia, że mały pies musi dodawać sobie odwagi i ważności hałaśliwym zachowaniem, niejedno W efekcie takie zachowania są nie tyle tolerowane, co wręcz uważane, jako słodkie, na zasadzie „ten mały słodziutki piesek chce poczuć się ważny”. Ma to zresztą swoje uzasadnienie – skaczący na ludzi mały piesek nikomu nie zrobi krzywdy, podobnie jak warczący nikogo nie przestraszy. Natomiast już średniej wielkości pies będzie wzbudzał uzasadniony strach takim zachowaniem, a nawet może komuś zrobić krzywdę skacząc na niego.
Najczęściej właściciele tłumaczą tego typu zachowania miłością psa do właściciela. Jednak nic bardziej mylnego, skakanie na ludzi nie jest formą okazywania uczyć a dominacji. Pozwalając psu na nas skakać, otrzymuje on jasny przekaz, że jest przewodnikiem stada i może robić, co tylko mu się podoba. Jakiekolwiek, nawet najmniejsze oznaki agresywnego zachowania lub prób dominacji ze strony psa.
Pozostałymi objawami syndromu małego psa są między innymi nachalność i natarczywe szukanie zainteresowania. Powinniśmy okazywać psu zainteresowanie wtedy, gdy my mamy na to ochotę, a nie, gdy on sam „wprasza się” odrywając nas od naszych zajęć, niejednokrotnie przeszkadzając w pracy. W sytuacji, gdy pies zdominuje pana oraz życie w domu, nie pozwalając na zachowania inne niż akceptowane przez niego, konieczne może okazać się skorzystanie z pomocy psiego behawiorysty.
Ludzie często nie zauważą tych zachowań u małych psów, dopóki nie staną się one naprawdę problematyczne, tymczasem warto zawczasu podjąć kroki zapobiegawcze w celu prawidłowego ułożenia psa, zanim jego zachowanie stanie się zbyt uciążliwe, czasami nawet niebezpieczne.
